وقتی مردان به دهه ۴۰ و ۵۰ زندگی‌شان می‌رسند، به‌دلیل کاهش میزان هورمون تسترون، با اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی مواجه می‌شوند. این تغییرات ممکن است شبیه آن‌ چیزی باشد که زنان در دوره پیش‌یائسگی و یائسگی تجربه می‌کنند؛ زمانی که آخرین دوره‌های عادت ماهیانه از راه می‌رسند و یائسگی آغاز می‌شود. 

با توجه به این شباهت‌ها آیا می‌توان گفت که مردان هم به نوعی یائسه می‌شوند؟

یک متخصص به لایوساینس می‌گوید که با وجود آنکه تغییراتی که مردان با افزایش سن تجربه می‌کنند ممکن است بر کیفیت زندگی‌شان تاثیر بگذارد اما با دوران یائسگی زنان قابل قیاس نیست. با وجود آنکه مردان میانسال با علائمی مشابه آنچه زنان در دوره یائسگی دارند، مانند گرگرفتگی مواجه‌اند، اما نمی‌توان این شرایط را دقیقا «یائسگی مردانه» خواند. 

تولید هورمون در بیضه‌‌های مردان و تخمدان‌های زنان با افزایش سن کاهش می‌یابد،‌ اما این شرایط در زنان به صورت ناگهانی و در دوره‌های مختلف رخ می‌‌دهد، در حالی که در مردان این کاهش ناشی از افزایش سن و تدریجی‌تر است و چندین دهه طول می‌کشد. هورمون اصلی که بیضه‌های مردان تولید می‌کنند تستوسترون نام دارد که عامل رشد و عملکرد جنسی مردان است. 

دکتر جسی میلز، مدیر کلینیک مردان در مرکز سلامت یو‌سی‌ال‌ای، به لایو‌ساینس گفت که «آندروپوز» (Andropause) اصلاحی غیرپزشکی است که معمولا برای کاهش سطح تستوسترون در مردان به کار می‌رود. اما این به معنای یائسگی نیست، زیرا سطح تستوسترون در مردان تا دهه هشتاد زندگی در محدوده «طبیعی» باقی می‌ماند، در حالی که زنان از سن ۴۵ تا ۵۵ سالگی وارد دوره پیش‌یائسگی و سپس دوره یائسگی می‌شوند. در طی این مدت، تخمدان‌ها استرادیول (estradiol، هورمون‌های جنسی اصلی در زنان) بسیار کمتری تولید می‌کنند که شکل اصلی استروژن پیش از یائسگی است. استرادیول در دوران اوجش به سطوحی تا ۴۰۰ پیکوگرم در هر میلی‌لیتر خون می‌رسد و پس از یائسگی هم به کمتر از ۰.۳ پیکوگرم در هر میلی‌لیتر خون کاهش می‌یابد. بدن ساخت نوع ضعیف‌تر دیگر استروژن به نام استرون را ادامه می‌دهد، اما نمی‌تواند استرادیول ازدست‌رفته را جبران کند. همین امر باعث پایان دوره ماهیانه، تغییر در بافت واژن، گرگرفتگی و کاهش رطوبت واژن می‌شود. 

به گفته میلز، در حالی که مردان با افزایش سن کاهش سطح تستوسترون را مشاهده می‌کنند، علائمشان به میزانی که زنان تجربه می‌کنند قابل توجه نیست. سطح تستوسترون در مردان به طور متوسط ​​۱.۶ درصد در سال کاهش می‌یابد که از حدود ۳۰ سالگی شروع می‌شود، و بیضه‌ها فقط در حادثه یا هنگام اختگی، که در درمان سرطان پروستات اعمال می‌شود، تولید تستوسترون را به طول کامل متوقف می‌کنند.

میلز تاکید می‌‌کند که تسترون پایین به عوامل زیادی که با افزایش سن تشدید می‌شوند مربوط است. دیابت، فشار خون بالا، سطح بالای کلسترول، خواب نامناسب و کمبود فعالیت بدنی از جمله این مواردند. او توصیه می‌کند که برای کمک به حفظ سطح تستوسترون در سنین بالا سالم زندگی کنید، زیرا شواهدی وجود دارد که نشان می‌‌دهد بهره بردن از روش‌های زندگی سالم ثمربخش است. برای مثال، او توصیه می کند روزانه ۲۰ دقیقه ورزش کنید، حداقل هفت ساعت عمیق بخوابید، به بدن آبرسانی کنید و رژیم غذایی غنی از پروتئین‌های بدون چربی و سبزیجات سبز داشته باشید.